Εργασία από τη Μελέτη Περιβάλλοντος της μαθήτριας Ε.Α.

    Άρχισε να ξημερώνει...Ο σκίουρος κοίταζε τα σκιουράκια του και από τις φωνές και τις κινήσεις τους κατάλαβε ότι πεινούσαν . Τα καθησύχασε και κάθισε λίγο σκεφτικός αντικρίζοντας το χιονισμένο , κάτασπρο τοπίο που απλωνόταν μπροστά του. Το αποφάσισε!

    Βγήκε από το καταπράσινο έλατο που βρισκόταν η φωλιά του και  με γρήγορα ελαφρά πηδηματάκια άρχισε να πηδά από κλαδί σε κλαδί ψάχνοντας να βρει λίγη τροφή. Έψαχνε φουντούκια , καρύδια , βελανίδια , κουκουνάρια , μανιτάρια, φλοιούς δέντρων , έντομα. Πέρασε κάμποση ώρα, χωρίς να βρει ίχνος τροφής. Άλήθεια μέσα στην καρδιά του χειμώνα τι θα μπορούσε να βρει;

    Όλα ήταν σκεπασμένα από το χιόνι. Οι προμήθειες που είχε μαζέψει το προηγούμενο καλοκαίρι είχαν εξαντληθεί και ο χειμώνας δεν έλεγε να περάσει...

    Εκεί που έψαχνε απελπισμένα αισθάνθηκε μία απειλητική σκιά...Ήταν ένας αετός με μακριές φτερούγες που πετούσε πάνω από τις πλαγιές του βουνού.Έψαχνε για τη λεία του...Με τη δυνατή του όραση διέκρινε το μικρό μας σκίουρο.Άρχισε να κατεβαίνει σα βολίδα. Ευτυχώς ο σκίουρος αποδείχθηκε γρηγορότερος και κρύφθηκε μέσα σε ένα έλατο. Μόνο η φουντωτή ουρίτσα του του βρέθηκε στο γαμψό ράμφος του αετού. Λυπημένο το σκιουράκι γύρισε στη φωλίτσα του . Τα μικρά του κατάλαβαν ότι δε θα έτρωγαν ούτε και εκείνο το μεσημέρι...

    Το απόγευμα ξαναβγήκε να ψάξει για τροφή. Αυτή τη φορά στάθηκε τυχερός.Βρήκε αρκετά καρύδια , βελανίδια και φουντούκια. Μία παρέα ταξιδιώτων τα είχαν αφήσει φεύγοντας από την κατασκήνωσή τους . Είχε πια σκοτεινιάει. Τα μικρά σκιουράκια χορτάτα απολάμβαναν τη ζεστή αγκαλιά του πατέρα και της μητέρας τους.

    Ησυχάζουν και περιμένουν το ξημέρωμα της επόμενης μέρας.